Sedekat Mei Juni
Azan Magrib tiba. Di kantin Jetlag Cart Corner, Bandara Soetta, dua orang berebutan sekotak nasi goreng hangat. Kalau sudah azan Magrib, semua orang buru-buru ingin mendapatkan makanan untuk buka puasa.
Azan Magrib tiba. Di kantin Jetlag Cart Corner, Bandara Soetta, dua orang berebutan sekotak nasi goreng hangat. Kalau sudah azan Magrib, semua orang buru-buru ingin mendapatkan makanan untuk buka puasa.
sepasang bibir yang getir tersadai di pantai pekat takdir,
hujan jahat membawa badai kesumat,
petir kejam menyambar setajam pisau pembunuhan,
sunyi terasa akan sampai ke langit tinggi,
juga senyap akan menyerap ke dasar bumi.
Ésuk mruput sakdurungé subuh, Sindu kêpêksa tangi sakwusé ngimpèkné Bêno, bapaké. Wêktu iku kahanan ijih sepi, mung kêprungu lamat-lamat swara ura-ura saka kadohan, nangèkné wong-wong supaya dha nindakné tahajud. Antarané sadhar karo ora, bocah umur sangang taun kuwi ngrasakke hawa adhêm bangêt, rasané njêkut ngasi kaya têkan balung. Kamangka anggoné mapan turu wus nganggo jakèt tur ngruntêl slimutan sarung dhobêl, nanging isih krasa adhêm.
WATU *) kagem tengsu Watu item atossing mbiyen mbokwarisake marang akusaiki wis mletheklan thukul kembangmaneka warnakang gandane arumngebaki impenkusaben wengi. Ngawi-Surabaya GURIT IBU Ibu,anakmu lagi ambyur ing kejemeombak samodra kuthaamung dikancani selarik gurittandha isih satuhu setya marang nurani. MEDITASI WENGI sepi nambah kawibawaning wengirembulan wuda tanpa cahyaputik-putik kembangndangak marang sulistyaning wengikangen marang kerlip mbun. beksa wengi diwiwitibeksa langit beksa bumi: […]
Sering timbul pertanyaan dalam benakku pada Ferdian, namun pertanyaan-pertanyaan itu tak mampu aku lontarkan, lalu semua seperti menjadi teka-teki yang cukup menghantui sepanjang pertemanan kami, hingga akhirnya aku ingin mengungkapnya sendiri.
Suasana tiba-tiba gelap. Langit seolah mendung. Gafo masih membayangkan bagaimana perempuan itu mengedipkan mata sayunya setiap pagi. Gafo lantas merasakan sakit kepala luar biasa. Gafo berteriak sekuat tenaga. Si pelayan panik bukan kepalang.
Tanpa ba-bi-bu Asep menyeretku keluar rumah. Ia mengajakku menaiki motornya. Tentu sebelum pergi, aku kunci pintu rumahku dulu. Kami pergi ke suatu tempat yang tidak asing bagi kami. Sebenarnya aku tidak begitu yakin dengan saran Asep. Aku sudah tidak percaya dengan tempat yang Asep anggap dapat menyelesaikan masalahku.
Kausiapkan cangkir-cangkir keramik, menuang laut/
mencipta samudra warna yang hangat, menceritakan
perjalanan hiu, daun teh, & melati, lalu menghadirkan
telenovela di meja – kau memberitahuku jam tayang
& waktu yang banyak, menyingkirkan telepon genggam
“Ketika melewati tumpukan sampah, Bandu tumbang. Si anjing memanggil sekawanannya dan kemudian mereka menggali lubang.”
Dina Riyaya taun iki, aku kepeksa mulih dhewe sanajan dhuwit lan kabutuhan liyane wis dakcepakake wingi-wingi. Dakrewangi nabung wiwit setaun kapungkur, kanggo jaga-jaga mulih kampung bareng Lastri, bojoku. Nanging, kekarepan ora mesthi jumbuh karo kahanan. Kabeh gara-gara Lastri njaluk pisahan.